Witrik

De Witrik kent men onder verschillende andere namen: Nederlandse Witrug, Ruggeling of Aalstreep. Het ras kenmerkt zich niet door een specifieke kleur, zoals anderen dat wel hebben. Ze hebben een witte buik en staart en spikkels op de kop en poten. Ze zijn vooral herkenbaar door hun witte aalstreep over zijn nek en rug.

Historie van de Witrik

Al heel vroeg in de tijd, rond het begin van de veertiende eeuw werden er 12 Witrikken gesignaleerd. Deze werden volgens de boeken verkocht in Monnikendam. Het betrof voornamelijk zwarte Witrikken. Ook op middeleeuwse schilderijen zien we vaak Witrikken terug – nog meer bewijs dat dit ras één van de oudste ter wereld kan zijn.

In 1874 werd het Nederlandse Rundvee Stamboek ingevoerd. En in 1979 het Fries Rundvee Stamboek. Daarin werd bepaald dat de Witrik vanaf dat moment alleen erkend zou worden in zijn zwartbonte, roodbonte MRIJ en blaarkop uitvoering. Alle andere Witrikken die er tot die tijd bestonden waren derhalve niet langer deel van de familie. Toch zijn vele boeren verder gegaan met het houden van een in hun ogen prachtige en handige koe. In de jaren vijftig van de twintigste eeuw werd de rundveeverordening geschrapt. Boeren hadden inmiddels het ras al met verschillende andere rassen gekruist, waardoor heden ten dage veel Witrik rassen bestaan met bijvoorbeeld bloed van de Holstein-Friesian of de Red Holstein.

Het aantal Witrik runderen in Nederland bedroeg in 1995 ongeveer 3000. Door dit lage aantal staan deze dieren op een lijst om in de gaten te houden. Vandaag de dag wordt de Witrik vooral gehouden voor zijn melkproductie.

Uiterlijke kenmerken

Zoals eerder vermeld kenmerkt het Witrik ras zich door een witte streep op zijn rug. Verder kan het dier zo’n beetje alle kleuren en patronen aannemen door de kruisingen door de jaren heen. Het ras wordt zo’n 1,40 meter hoog. In Amerika zijn kleinere versies van de Witrik te vinden.

Verder heeft het ras een aantal kenmerken die wereldwijd worden herkend: lang leven, sterk, goede poten en klauwen, goed melkstelsel, perfect voor grazen en het houden in een stal. De Witrik kenmerkt zich internationaal verder als een rund met een hoge productiecapaciteit en een hoog gehalte van eiwit en vet

Karakter van de Witrik

Er zijn verschillende benamingen van de Witrik te vinden. Deze zijn veelal streekverbonden. Zo kent men in Zuid-Holland de Witruggel of Ruggel(ing). In Friesland wordt het ras ook wel Wytrêch genoemd en in Utrecht de Aalstreep of de Ruggelder. In Gelderland spreekt men over de Streeprug, de Spikkel en de Stippel.

Verzorging van de Witrik

De Witrik heeft geen specifieke wensen als het op eten aankomt. Hij kan prima binnen en buiten staan.

Samenvatting van de Witrik

De Witrik staat bekend onder een groot aantal namen. Van streekgebonden namen tot officiële benamingen in het buitenland, de Witrik lijkt overal anders te heten. Ook de kleuren van het ras zijn zeer uiteenlopend. Dit komt mede doordat het ras, tegen de vroegere wetten in, is gekruist met verschillende soorten andere rassen. Zo ontstond een ras dat zeer gemêleerd is. Wel heeft een Witrik altijd een lange witte streep, die loopt van zijn nek tot aan het einde van zijn rug. Door het kruisen met met name sterke rassen heeft de Witrik zich door de tijd heen staande weten te houden. Heden ten dage wordt het ras voornamelijk gebruikt als melkkoe. Witrikken worden in Nederland zo’n 1,40 meter, in het buitenland komen ze ook in kleinere vorm voor.

Rasvereniging van de Witrik

Stichting” de Witrik”