De Vlaamse Reus

Geschiedenis van de Vlaamse Reus

De Vlaamse Reus komt oorspronkelijk uit België, waar hij vroeger ook wel de Gentse Reus werd genoemd. Tussen 1825 en 1880 werden in Gent grote konijnenrassen gefokt om vleeskonijnen te creëren. Hieruit is de Reus ontstaan. Wekelijks werden met dit konijnenras wedstrijden gehouden voor de zwaarste konijnen. In Duitsland is dit ras nog verder ontwikkeld, met als eindresultaat de nog grotere Duitse Reus. In Nederland is de Vlaamse Reus erkend sinds 1848.

Kenmerken

De Vlaamse Reuzen zijn zoogdieren die op volwassen leeftijd gemiddeld 7 kilo kunnen bereiken. Er zijn enkele exemplaren bekend van meer dan 10 kilo. Om dit maar even te vergelijken: een volwassen dwergkonijn weegt ongeveer 1,5 kilo. De oren van de Vlaamse Reus zijn erg opvallend, welke ongeveer 21 centimeter lang zijn en rechtop staan. Daarbij komt dit ras voor in veel uiteenlopende kleuren.

Mannetjes (rammelaars) zijn te onderscheiden van vrouwtjes (voedsters) omdat deze herkend worden aan een flink ontwikkelde kop. De voedsters hebben een smallere kop en in sommige gevallen een huidplooi onder de kop, deze wordt ook wel de wam genoemd.

Karakter

Vlaamse Reuzen zijn intelligente konijnen en kunnen vergeleken worden met een puppy. Ze houden van uitdaging en willen graag nieuwe dingen leren. Een Vlaamse Reus kan zindelijk gemaakt worden en los in huis verblijven met de juiste training. Wie veel tijd investeert in het opbouwen van een band met dit dier, krijgt er heel veel voor terug omdat de Reus zo leergierig en nieuwsgierig is. In tegenstelling tot kleinere konijnenrassen hebben Vlaamse Reuzen een rustig karakter.

Een Vlaamse Reus als huidier

Het is belangrijk om een aantal dingen in gedachten te houden wanneer je een Vlaamse Reus aanschaft omdat de Reuze in bepaalde opzichten verschilt van andere konijnenrassen wat betreft de verzorging en het gedrag.

Dit konijn kan zowel binnen als buiten gehouden worden. Omdat het eenvoudig is dit dier veel te leren, hoeft de reus niet per se in een hok te verblijven. Daarbij is het wel belangrijk dat de ruimtes konijnenproof zijn gemaakt. Kabels en kostbare spullen moeten dus opgeborgen zijn zodat het konijn er niet aan gaat knagen. Dit konijnenras heeft veel ruimte en beweging nodig vanwege zijn afmeting en omdat dit ras een grotere aanleg heeft voor overgewicht dan andere konijnenrassen. Zorg er daarom voor dat het dier voldoende gezonde beweging kan krijgen zowel in het hok als in de tuin of in huis. Aan het verblijf van de Reus kan een ren vastgemaakt worden of er kan een open ren gebouwd worden met enkele nachtverblijven.

Houd er ook rekening mee dat een Reus meer voeding nodig heeft dan een gewoon konijnenras, vanwege zijn grootte. Een goede voeding bestaat uit een combinatie van zo veel mogelijke groentes en hooi. Goede groenten voor konijnen zijn onder andere andijvie, veldsla, broccoli, venkel, wortelen, loof van wortelen en radijzen, witlof, waterkers en een takje peterselie of selderie. Af en toe mogen ze appels en peren eten. Geef geen bonen, erwten, maïs, kool, spruitjes of sla. Goed hooi bevat, net als goede groenten, vezels die goed zijn voor de darmflora van het konijn. Een tekort aan deze vezels kan diarree en ziekte veroorzaken. Daarbij zijn er enkele goede kruiden voor konijnen, waaronder weegbree, herderstasje, boerenwormkruid, bloemen en blad van de paardenbloem en dovenetel.