Franse Hangoren (Oryctolagus cuniculus)

Fokkers gaan om verschillende redenen over tot het kruisen van dierenrassen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld een bepaalde karaktereigenschap willen versterken, de kans dat bepaalde dieren uitsterven, verkleinen of zoals het geval was met de Franse Hangoren, slachtkonijnen voortbrengen die niet meer vatbaar zijn voor oorschurft. Deze ziekte was een gevolg van de niet op een hygiënische wijze kweken van Konijnen, maar werd uit onwetendheid van de toenmalige fokkers gerelateerd aan het niet hebben van hangoren.

Vandaar dat zij hun eigen landkonijnen en Vlaamse Reus (die overeenkwam met het grote Normandier konijntjes), lieten paren met Engelse hangoren (die te vergelijken zijn met een "Lopear), aangezien deze dieren geen last van de ziekte hadden. Ook streefden zij met deze kruisingen hun vleesstapel te verbeteren met een vleeskonijn met hangende oren, dat zwaar was en vroeg geslacht kon worden. Ook het hebben van een wollige vacht was een geliefd kenmerk. Dat dit diertje thans deelneemt aan tal van internationale tentoonstellingen is te danken aan de konijnenfokster Meg Brown die ze vanaf 1965 exposeerde tijdens deze evenementen. Mede hierdoor behoort de Franse Hangoor thans, wereldwijd tot een van de meest geliefde konijnen.

Kenmerken van de Franse Hangoren

Als je dit zoogdier ziet, merk je gelijk dat het de genen van het Vlaamse reus konijn in zich heeft. Het is namelijk een vrij groot konijn waarvan de wijfjes kleiner zijn dan de mannetjes. Het gewicht ligt tussen de 5 en 6.5 kg als standaard, maar kan gemakkelijk oplopen tot 8 kg.

Kijk je naar konijnen van dit ras dan zie je een gedrongen doch stevig gebouwd zoogdier met poten die kort maar goed ontwikkelt zijn. Het heeft:

  • brede schouders;
  • een diepe borstkast;
  • een korte nek die wel krachtig is; en
  • een ruglijn die omhoog loopt vanaf de nek uit naar de achterhand toe.

De kop van een Franse Hangoren laat denken aan een bulldog omdat het nogal breed is en de ogen ver uit elkaar staan. Ook heeft dit dier sterk ontwikkelde kaken, een neusbeen dat ook erg gebogen is terwijl de wangen ook goed zijn ontwikkelt. De stevig van structuur zijnde, brede dikke oren van een Franse Hangoor geven met hun lengte tussen de 38 en 45 cm en hun lepel vormige afronding aan de top, dit dier het uiterlijk van een schattig knuffelbeestje.

Dit effect wordt ook door de pels versterkt waarvan het haar een beetje langer is dan bij de andere rassen(3.5 - 4 cm), zacht, glanzend en tevens dicht ingeplant is. Ook onderhaar is volop aanwezig. Bij het mannetje (de ram) mag een kleine kinknobbel (of aanhangsel) waargenomen worden.

Wist je reeds dat de knobbels die bij de overgaan tussen de kop en het oor door een buiging van de oren ontstaan, kronen worden genoemd? Ze komen bij stevigere en zwaardere oren beter tot uiting.

Kleuren

Deze konijnen mogen als het ware alle kleuren van de regenboog bezitten, om toch door de rasvereningen erkend te worden. Dit leidt er toe leidt dat hun vacht wit ( met rode of blauwe ogen), bont, zwart, blauw of konijngrijs kan zijn, terwijl deze zoogdieren ook gefokt worden met een ijzergrauwe, blauwgrijze of blauwgrauwe pels. Daarnaast zijn de vacht kleuren:

  • madagascar;
  • mignon;
  • isabel; en
  • chinchilla ook gangbaar.

Je hoeft echter niet vreemd op te kijken als je een aanbieding van dit konijn ziet, waarbij zijn pels oranje of geel is aangezien bepaalde fokkers het leuk vinden om ze ook in deze niet-erken kleuren te fokken. Ook de kleuren

otter, havanna, luchs en fawn zijn bij hen favoriet. Bont als kleur en manteltekening

Als je een bonte Franse Hangoren ziet, dan is het zo dat het overwegend wit van kleur is. Zo zal het je opvallen dat hun mantel en flanken kleur bevatten die bij de nek met een witte aftekening wordt onderbroken. Dit wit reikt tot de achterkant van de schouderbladen en is ook erkend bij dieren die het ter hoogte van de broek hebben. Hetzelfde geldt voor de

achterbenen, buik en de onderzijde van de staart. De bovenzijde van de staart dient net als de kop en op het voorhoofd gekleurd te zijn, waarbij er op het voorhoofd een witte vlek prijkt. De snuit tenslotte, is totaal gekleurd met wat witte aftekeningen in het gebied tussen de snuit en de wangen. Deze aftekeningen die naar de kaaklijn doorlopen wordt een tijgertekening genoemd. Wat ook opvalt is dat bonte Franse Hangoren kleurloze nagels hebben als standaard voorwaarde en dat de aftekeningen symmetrisch moeten zijn.

Afwijkingen van de rasstandaard

Soms verloopt een kruising niet zoals de fokker voor ogen had, waardoor de konijntjes afwijkingen vertonen. Het kan dan om zowel lichte als zware fouten gaan, waarover je hieronder meer leest.

Lichte fouten hebben onder andere betrekking op een geringe afwijking in type en bouw van het konijn of het hebben van ogen die te diep liggen en een kop die niet sterk genoeg ontwikkelt is. Ook indien de oren niet loodrecht naar beneden hangen of slechts een geringe karteling hebben bij de oorranden, of als de kronen niet goed tot hun recht komen is er sprake van een lichte fout.

Wat absoluut niet erkend wordt zijn het ontbreken van de kronen, het hebben van te weinig onderhaar, een smalle kop met bijvoorbeeld ook nog misvormde oren of oren die (bijna) horizontaal gedragen worden. Ook als de afwijkingen in type en bouw groot of een vrouwelijk dier een te grote wam heeft, voldoet dit konijn niet aan de standaarden van het ras.

Bij bonte Franse Hangoren hebben lichte fouten onder andere betrekking op het hebben van te weinig symmetrie van de tekeningen, een nek die niet wit, dus ook gekleurd is, gekleurde achterbeen nagels en een kop die net iets te licht of te donker is gekleurd.

Fouten die tot niet aanvaardbare afwijkingen worden beschouwd zijn onder andere een donker gekleurde kop, kleuren die te veel van elkaar verschillen, een mantel die te veel wit bevat of een kop of snuit die helemaal wit is. Ook gekleurde nagels van de voorpoten zijn in dit geval niet aanvaardbaar.

Karakter

Indien je een konijntje wilt dat braaf in een hoekje of kooi blijft zitten dan is een Franse Hangoren geen goeie keuze. Wil je een konijntje dat lekker levendig is en zich eigenlijk tegelijkertijd als een jolige puppy en eigenwijze kater gedraagt, dan heb je aan dit dier een hele goede kameraad.

Deze konijnen houden van aandacht welke ze gelukkig vanwege hun knuffelig uiterlijk ook van zelf krijgen door een ieder die ze ziet. Ze zijn absoluut niet schuw, schichtig en bang voor de wereld om zich heen, hetgeen je merkt wanneer je ze vergelijk met de kleinere konijnrassen. Die hebben namelijk de neiging om een teruggetrokken bestaan te leiden en in hun schulp te kruipen wanneer een ervaring ze te veel wordt.

De mannetjes (rammen) zijn veel levendiger dan de vrouwtjes, behalve als het op hun graaf behoefte aankomt. Dan geven ze slechts gevolg aan deze natuurlijke behoefte om:

  • hun nagels te scherpen;
  • een koel plekje te creëren;of
  • om voedsel ( wortels) op te graven.

Het bouwen van nesten laten ze aan de vrouwtjes over, die deze aandrang veel sterker hebben. Je maakt ze daarom ook blij door in bijvoorbeeld een kist of doos wat extra stro, hooi en kranten te leggen waarmee ze een nest kunnen bouwen én ook naar hartelust kunnen graven.

Leeftijd

Franse Hangoren leven helaas niet zo lang als andere konijnen. Hun gemiddelde leeftijd in mensen jaren uitgedrukt is vier tot vijf jaar. Zeer zelden worden ze zes, zeven of acht jaar oud. Wanneer ze drie tot drie en een half jaar oud zijn, zal je reeds enkele ouderdomsverschijnselen en ongemakken bij ze kunnen waarnemen. Gelukkig zal je wel heel wat mooie herinneringen aan jullie tijd samen overhouden en beslist weer voor een konijn van dit ras kiezen, al is het alleen maar om hun knuffelig uiterlijk.

Voedsel

Tot hun zestiende week is de darmflora van Franse Hangoren zich nog aan het ontwikkelen. Voor deze periode is de zuurgraad in de darmen nog te laag, waardoor bacteriën niet geëlimineerd kunnen worden. Dit kan leiden tot darm- en of blaasproblemen. Vooral de mannetjes hebben vaak last van het laatste wanneer het calciumgehalte van hun voeding, te hoog is. Het is om deze reden van essentieel belang dat hun voeding dit proces gedurende deze periode, ondersteund.

Je doet dit door ze voedsel te geven dat een hoog vezelgehalte heeft en laag aan calcium is. Sience Selecta konijnenvoer heeft deze eigenschappen. Het is echter aan te raden om de korels die door de fokker gebruikt worden, door te blijven voeren aan je konijntje en bij het overstappen op een ander merk dit geleidelijk aan te doen.

Geef je Franse Hangoren tot 16 weken ook nimmer slechts konijnen brokken ook al heeft het een hoog vezelgehalte. Hun eten dient in deze eerste weken voor 80% uit hooi te bestaan en 20% stro aangevuld met water en wat korrels. Na deze weken kan je bovenstaande verhouding aanvullen met gras, blaadjes van de paardenbloem, fruit en speciaal voor konijnen ontwikkelde snacks uit de dierenwinkel.

Wanneer het tijd is dat je konijn vrij buiten kan lopen, hoef je je geen zorgen over het eten van giftige planten te maken. Franse Hangoren weten namelijk instinctief welke planten goed voor ze zijn en van welke ze beter kunnen afblijven. Mocht je zoogdier überhaupt toch een verkeerde plant hebben verorberd, dan zal hij door het eten van andere planten voor zorgen dat hij zo min mogelijk last van deze verkeerde keuze ondervindt.

Ten slotte nog een tip indien je je Franse Hangoren met groenvoer wenst te kweken. Doe dat dan niet rigoureus maar wel in kleine stapjes, waarbij je de vastheid van de keutels in de gaten houdt. Bij diaree is het beter om te stoppen met het voederen met dit voer totdat de ontlasting wederom is genormaliseerd. Ga in ieder geval ook na tegen welk voedsel je konijn goed kan.