Duitse Herder

De Duitse Herder

De Duitse Herder is een erg populaire hond. In Nederland staat hij al jarenlang op nummer 3 in de lijst van populairste honden. De Duitse Herder is niet alleen populair als gezinshond, maar ook als politiehond, hulphond, speurhond en natuurlijk herdershond. De Duitse Herder komt, zoals zijn naam al doet vermoeden, van oorsprong uit Duitsland. Hij is daar gefokt voor het bewaken en bijeenhouden van vee.

Historie

De Duitse Herder stamt af van kruisingen van verschillende rassen uit verschillende streken uit Duitsland. Alle soorten hadden als doel om het vee te bewaken, zoals schaapskuddes. In de negentiende eeuw is daar de Duitse Herder uit ontstaan. Deze is vervolgens doorgefokt tot de honden die wij nu kennen als Duitse Herder.

Legerofficier Von Stephanitz wordt gezien als de grondlegger van de Duitse Herder. Hij is in 1899 begonnen met het werken aan de in zijn ogen meest perfecte bouw voor een hond om het vee te bewaken en beschermen. De hond die daaruit voortkwam was de Horand van Grafrath. Dit was de stamvader van de Duitse Herder.

Uiterlijke kenmerken Duitse Herder

De Duitse Herder is een middelgrootte herdershond die gebouwd is om urenlang te kunnen hardlopen. Dit zie dan ook terug in zijn bouw die relatief rank is met lange sterke poten. De Duitse Herder heeft een redelijk brede borstkast en slank achterlijf dat enigszins schuin afloopt. Door het doorfokken zie je helaas honden met een heel erg aflopende achterhand. Hierdoor zijn Duitse Herders gevoelig voor gewrichtsziekten als HD (heupdysplasie).

Van oudsher was de kleur van de Duitse Herder wolfsgrauw. Nu is echter zwarte rug met bruine onderhand de meest voorkomende kleurcombinatie. Ook helemaal zwart komt voor.

De reu haalt een schofthoogte van 60 tot 65 centimeter. De teef blijft met een schofthoogte van 55 tot 60 centimeter maar iets kleiner.

Een reu kan wel 40 kg worden. Een teefje wordt maximaal 33 kg. Gemiddeld worden ze een jaar of 12.

Karakter

De Duitse Herder is waaks, alert en houdt van werken. De Duitse Herder is slim, is sterk, is niet bang, heeft weinig last van zenuwen en is zelfverzekerd. Daarnaast is hij sociaal en daarom ook zo geschikt als gezinshond. Hij houdt ervan zijn baasje te plezieren. Hij houdt ook van nieuwe dingen leren. Daarom wordt de Duitse Herder ook voor zoveel verschillende soorten werk ingezet. Denk maar aan politiewerk, werk bij de douane, waakhond, hulphond en geleidehond.

De Duitse herder houdt van uitdagingen en bezig zijn. Om deze reden is hij ook zo goed te trainen. Trainen is niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk nodig. Het is een pienter dier dat ook geestelijk uitgedaagd wil worden.

Een Duitse herder is trouw en zal niet snel weglopen. Hij is erg aanhankelijk naar zijn baasje en zijn gezin. Hij kan goed overweg met mens en dier.

Verzorging

De Duitse Herder is een actieve hond en heeft dan ook veel beweging nodig. Flink wandelen en meelopen met de fiets vindt hij prachtig en is goed voor zijn conditie.

De vachtverzorging vraagt niet veel aandacht. Over het algemeen is één keer per week borstelen prima. De vacht bestaat uit twee lagen met een boven- en ondervacht. Twee keer per jaar verhaart de Duitse Herder.

De Duitse Herder is gevoelig voor een aantal, met name erfelijke ziekten. HD (Heupdysplasie) is daarvan wel de bekendste. Maar ook Spondylose komt regelmatig voor. Dergelijke ziekten zijn erg pijnlijk en zijn vooral het gevolg van verkeerd fokbeleid. Tegenwoordig eist het stamboom ook dat fokdieren op deze ziekten zijn onderzocht. Wanneer de aanleg aanwezig is mogen de dieren niet als fokdier gebruikt worden voor de stamboom. Helaas wordt er toch met dieren gefokt die niet zijn getest. Dieren met een stamboom geven dan ook het minste risico op deze ziekten.

Om de kans op deze ziekten nog verder te verkleinen is het beter om traplopen zo veel mogelijk te voorkomen. Dat geldt ook voor het lopen en zeker het rennen op gladde vloeren.

Naast genoemde erfelijke ziekten is de Duitse Herder ook gevoelig voor een maagtorsie.

Conclusie Duitse Herder

De Duitse Herder is niet voor niets een populaire hond. Het is een prima sociale gezinshond, maar ook een perfecte werkhond voor politiewerk of als hulp- en geleidehond. Hij is sterk, niet bang en houdt van actief bezig zijn en nieuwe dingen leren. Een Duitse Herder vraagt dus wel de nodige beweging. Hij hoort dan ook niet thuis in een kleine woning of op een flat.