Het Gilamonster (Heloderma suspectum) valt onder de reptielen en zijn hagedissen. Het Gilamonster heeft een gif waar ook een stof in zit waar medicijnen tegen diabetes type 2 wordt gemaakt.

Gilamonster

Lang geleden dachten de Cowboys in Amerika dat het Gilamonster een giftige adem had en poepte uit z’n bek. Er zijn veel verhalen rond gegaan over deze hagedissen.

Dierenrijk

Het Gilamonster valt onder de klasse reptielen en wordt verder ingedeeld onder de schubreptielen (net zoals de (worm)hagedissen). De hagedissen zijn een onderorde onder de orde schubreptielen. Als het Gilamonster verder verdeeld wordt, dan kan dit dier ingedeeld worden onder de familie korsthagedissen. Er zijn 5 soorten Gilamonsters.

Kenmerken

De herkenbaarheid van het Gilamonster is erg groot. Het Gilamonster is zwart met rode of roze vlekken. Het zijn koudbloedige dieren en zijn erg traag.

Huid

De huid is erg dik en is een schubbenhuid met beenplaatjes die voor extra stevigheid zorgen.

Lichaam

De staart is net zo dik als de kop en is één derde van de totale lengte van het Gilamonster. De poten zijn scherpe klauwen waarmee goed gegraven kan worden. In de staart wordt vet opgeslagen zodat in tijden van schaarste overleeft kan worden. Een Gilamonster kan wel een maand zonder voedsel leven maar heeft wel vaker de behoefte aan vocht.

Hoe lang is een Gilamonster?

Een Gilamonster kan ongeveer 40 centimeter lang worden. Het kan wel tot 20 jaar duren, voordat er een lengte van 80 centimeter is bereikt.

Wat eet een Gilamonster?

Een Gilamonster jaagt op reptielen, eieren van vogels maar ook knaagdieren. Als het begint te schemeren gaat het Gilamonster voedsel zoeken. Met de klauwen kan er goed gezocht worden naar eieren die begraven liggen.

Verspreiding Gilamonster

Het Gilamonster leeft in de woestijnen van Noord-Amerika en Midden-Amerika. Veel tijd brengt het Gilamonster onder de grond door in holen of onder rotsen.