Bosmuis
Huismuis
Expert paginaInhoud
Huismuis
Eén van de bekendere knaagdieren is de huismuis (Mus musculus). Deze muizen soort zijn binnen het dierenrijk ook zoogdieren (zoals alle knaagdieren). De Huismuis komt overal ter wereld voor waar ook mensen leven, zowel in de tropen als in de poolgebieden en in de hooggebergten.
Huismuizen kunnen ook goed leven in de koelere omgevingen en dit blijkt ook uit de aanwezigheid van de Huismuis in bijvoorbeeld koelhuizen waar vlees wordt bewaard. De Huismuis kan in dit soort koelhuizen van soms wel 10 graden celsius onder nul, uitstekend leven en de jongen ter wereld brengen.
Leefgebied en soorten Huismuizen
In Europa onderscheidt men drie ondersoorten van de Huismuis: (1) Westelijke Huismuis (Mus musculus domesticus), (2) Noordelijke huismuis (Mus musculus musculus) en de (3) Oogstmuis (Mus musculus spicilegus). In andere delen van de wereld komen nog andere ondersoorten van de Huismuis voor zoals de Bacterische Huismuis (Mus musculus bactrianus). Oorspronkelijk komt de Huismuis uit Centraal Azië.
Westelijke Huismuis
De Westelijke Huismuis leeft in het westen en noorden van Europa. Daarnaast ook ten westen van de Elbe.
Noordelijke Huismuis
Noordelijke Huismuis (Mus musculus musculus) leeft juist ten oosten van de Elbe. Ten Zuidoost en Noordoost Europa en daarnaast delen van Azië. De Noordelijke Huismuis leeft delen van het jaar in het open veld in plaats van gebieden waar mensen leven. In de winter trekken deze muizen naar binnen zoals gebouwen. Doordat de Noordelijke Huismuis een gedeelte van het jaar buiten leeft wordt deze soort ook wel Tuinmuis genoemd.
Oogstmuis
De Oogstmuis (Mus musculus spicilegus) komt voor in Oekraïne, Roemenië, Hongarije en delen van Joegoslavië. De Oogstmuis leeft in holen onder de grond. dit in tegenstelling tot de Westelijke Huismuis die in gebouwen (bij de mens in de buurt) leeft. De Oogstmuis is een voorvader van de Noordelijke Huismuis.
Hybridisatiezone
In Kaukasus (Russisch gebergte tussen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee) komen zowel de Westelijke als Noordelijke huismuis voor. Een gebied waar meerdere soorten voorkomen noemt men ook wel een hybridisatiezone. In een hybridisatiezone ontstaan ook wel nieuwe soorten vanuit twee bestaande soorten dieren. De Japanse soort huismuis is mogelijk ontstaan vanuit de Aziatische en noordelijke huismuis.
Kenmerken Huismuis
De Huismuizen hebben een lichaamslengte van 6 tot 12 centimeter, een staartlengte van 6 tot 11 centimeter en een gewicht van 14 tot 32 gram. De Huismuis lengte inclusief staart is maximaal 23 centimeter. De staart is onbehaard en kan uit 150 tot 200 ringetjes bestaan. De vacht van de muis is aan de bovenzijde donker grijs met bruin en aan de onderzijde een lichtere kleur. De witte laboratorium muizen zijn albino Huismuizen en de mens dankt dus veel kennis aan deze muizen. De Huismuis is kleiner dan de bekende Veldmuis.
Voedsel
De huismuizen eten op de eerste plaats het liefst granen en zaden. Echter de Huismuis die leeft in koelhuizen met vlees zal ook meer vlees eten. In principe is de Huismuis een alleseter en kan ook dankbaar gebruik maken van het huishoudelijk afval.
De Huismuis eet niet alleen de voedselvoorraden van mensen op maar zullen ook schade aan andere materialen aanrichten door het kapot te knagen.
Ziekten verspreiding muizen
Er worden ziekten verspreid door de Huismuis zoals paratyfus, tularemie de pest. Doordat infectieziekten veel voorkomen bij de muis kan het ook overgedragen worden op de mens.
Draagtijd en voortplanting
De draagtijd van een Huismuis is 19 tot 23 dagen. Er kunnen jaarlijks tot wel 4 nesten geworpen worden en per nest kunnen er 4 tot 8 jongen geboren worden (soms wel tot 12 jongen). Het duurt 12 tot 13 dagen voordat de kale muisjes de oogjes kunnen openen. Een week later kunnen de jongen zelfstandig worden. Al na 6 weken kunnen de geboren Huismuizen zelf beginnen aan voortplanting. Door de grote populatie van de Huismuis ontstaat er een vorm van geboorteregeling, omdat de vrouwtjes vanwege de jonge leeftijd niet altijd vruchtbaar zijn. De vrouwtjes worden niet of nauwelijks vruchtbaar waarbij de vagina gesloten blijft. Onduidelijk is wat de exacte reden is van deze geboorteregeling bij de Huismuis.