Een Chinchilla is een pluizig knaagdier die oorspronkelijk uit Zuid-Amerika komen. De chinchilla is een stuk minder bekend dan andere knaagdieren, zoals het konijn en de cavia. Kenmerkend aan deze grappige diertjes zijn hun grote, ronde oren en forse snorharen. Ze zijn meestal zo'n 25 tot 35 centimeter lang en hebben een staart die tussen de dertien en achttien centimeter meet. Verder hebben ze een dikke vacht, waarbij er uit ieder haarzakje wel meer dan 50 haren groeien. De snorharen hebben een lengte van maar liefst tien tot vijftien centimeter! Met een lichaamsgewicht dat tussen de 450 en 700 gram ligt, zijn de chinchilla’s klein van stuk. De mannetjes zijn groter dan de vrouwtjes. Een mannetjes chinchilla is te herkennen aan de grotere afstand tussen de anus en de geslachtsopening. In tegenstelling tot vroeger komt de chinchilla tegenwoordig in meerdere kleurstellingen voor. Je kunt een bonte chinchilla tegenkomen, maar ook een bontgevlekte, een mosaic chinchilla of een chinchilla met een blauwzilver of witzilver vacht.

Is de chinchilla een leuk huisdier?

De Chinchilla is een slim dier en rustig van aard. Wel heeft het dier tijd nodig om te wennen aan een omgeving en verzorger. De dieren zijn van nature niet agressief en daarom erg geschikt om als huisdier te houden. Verwacht geen knuffeldier als je een chinchilla koopt, maar wel een ondernemend knaagdier dat graag klautert en knaagt. Deze schemerdieren zijn in de avonduren actief en slapen daardoor overdag veel. Bij vreemde geluiden zullen ze zich overdag zeker even laten zien en dat komt voort uit hun nieuwsgierigheid. Heb je eenmaal het vertrouwen van de chinchilla gewonnen, dan kun je hem met een gerust hart oppakken en aaien.

Dieren in 1 hok

Een chinchilla is een slim en sociaal dier en heeft behoefte aan contact met soortgenoten. Zou je kiezen voor een enkele chinchilla, dan kan hij gedragsstoornissen ontwikkelen, sloom worden of lusteloos gedrag vertonen.

Wat heeft een chinchilla nodig?

Wil je graag chinchilla’s als huisdieren houden? Zorg er dan voor dat ze veel ruimte tot hun beschikking hebben en geef ze een mooie plek binnen. Je kunt het beste kiezen voor een hoge kooi met verschillende verdiepingen of een huiskamervolière. Voorkom een kooi van plastic, want daar weten deze knagers goed raad mee. Zorg voor voldoende schuilplekken in de kooi, zodat je pluizige vrienden zich gemakkelijk terug kunnen trekken, wanneer ze hier behoefte aan hebben. Een chinchilla voelt zich comfortabel in een onderkomen dat is voorzien van zitplankjes en dikke takken. De takken gebruiken ze om lekker op te klimmen. Omdat ze geen scherpe nagels hebben om zich vast te klemmen, kun je er het beste voor zorgen dat ze geen grote val kunnen maken tijdens het klimmen in hun kooi. Zorg voor een flinke laag hooi dat als demping kan dienen bij een eventuele val. Je kunt de kooi het beste éénmaal per week schoonmaken. Vanwege de gevoeligheid van hun spijsvertering is het goed om hun ontlasting elke dag even te checken. Zolang je kleine vriend of vriendin harde keutels produceert, hoef jij je geen zorgen te maken. Kies een geschikte plek uit om de kooi neer te zetten. Voorkom tocht, zon en kou om de diertjes gezond te houden.

Chinchilla en kinderen

Voor kleine kinderen is een chinchilla als huisdier niet geschikt. Hun ritme is precies het tegenovergestelde van dat van kinderen. Qua verzorging is het beter om dit door wat oudere kinderen of volwassenen te laten doen. Benader een chinchilla altijd rustig, zodat hij kan zien wat je gaat doen. Chinchilla's zijn prooidieren, waardoor ze zullen wegvluchten, wanneer je ze laat schrikken. Hoewel ze niet snel zullen bijten, hebben ze wel een aantal andere afweertechnieken. Zo kunnen zijn bijvoorbeeld plukken vacht loslaten of urine sproeien om weg te komen bij hun aanvaller. Een chinchilla die een ‘blaffend’ geluid maakt, doet dit omdat hij zich onveilig voelt. Het blaffen is een teken dat je het diertje beter even met rust kunt laten.

Lekker knagen en een zandbad

Chinchilla’s zijn knaagdieren. Zorg dus dat er altijd genoeg te knagen valt. In het wild leven ze in droge gebieden. Bied ze daarom voldoende hooi aan en koop speciale voeding voor ze in een erkende dierenwinkel. Deze voeding bevat meestal alle voedingstoffen die ze nodig hebben. Wees verder voorzichtig met het voeren van groente en fruit. Als je ze teveel geeft, krijgen ze last van hun darmen. Ze zijn immers gewend aan droog voedsel. Takken van wilgen of fruitbomen zijn ideale knaagsnacks. Schaf een knaagsteen aan om aan hun knaagbehoefte te voldoen. Om hun vacht te verzorgen, nemen deze dieren het liefst regelmatig een zandbad. Hiervoor is speciaal chinchillazand te koop bij dierenspeciaalzaken. Leg het zachte zand in een stenen schaal onder in de kooi en vergeet niet een fijn slaapplekje te creëren met een dikke laag houtkrullen. Water geef je het beste in een glazen drinkfles.

Wat kosten chinchilla’s?c

Ben je van plan om chinchilla’s als huisdier te nemen? Dan is het handig om te weten dat deze beestjes gemiddeld zo’n 20 tot 100 euro per stuk kosten. Exemplaren met een zeldzame vachtkleur zijn meestal nog wat duurder. Een grote kooi om chinchilla's te huisvesten kun je vanaf ongeveer 120 euro aanschaffen. Verder moet je rekening houden met de kosten voor de speciale chinchilla-voeding, het zand waarin chinchilla's baden en met dierenartskosten. Houd er ook rekening mee dat chinchilla's wel 15 jaar oud kunnen worden. Je moet dus wel bereid zijn om zo lang voor je nieuwe pluizige vriend(en) te zorgen.

Hoeveel jongen krijgt een chinchilla?

Al vanaf de leeftijd van vijf tot zes maanden is een chinchillavrouwtje vruchtbaar. Mocht je een nestje willen, dan is het goed om hiermee te wachten tot het vrouwtje een maand of acht of negen is. Het vrouwtje is maandelijks een aantal dagen bronstig en tijdens die dagen klaar voor dekking. Na een dracht van gemiddeld 111 dagen kun je een tot drie jonge chinchilla’s verwachten. In tegenstelling tot veel jongen kunnen de jongen direct lopen, hebben ze haar en zijn de ogen ook al vanaf de geboorte open. Het geboortegewicht van een chinchilla varieert van 40 tot 55 gram. Tot ze acht weken oud zijn, is hun moeder onmisbaar in het leven van de kleine knaagdieren.

Geschiedenis

Het waren de Spanjaarden die de knaagdieren in de 16e eeuw ontdekten. Vroeger werden chinchilla's vooral gehouden vanwege hun prachtige pels die zo zacht is dat de chinchilla hiermee echt opvalt tussen andere bontsoorten. Gedurende een lange periode werd er op de dieren gejaagd om de pelzen te exporteren. Binnen de bontindustrie was er zoveel vraag naar de pels, dat het voortbestaan van de chinchilla aan het begin van de 20e eeuw in gevaar kwam. Een fokprogramma heeft voorkomen dat de beestjes zijn uitgestorven. Ook de afkeer tegen het veelvuldig fokken van chinchilla’s voor hun bont kwam de kleine knaagdieren ten goede.

Tegenwoordig worden deze beestjes steeds populairder als huisdier en is het fokken van de dieren voor hun bont eerder uitzondering dan regel. Hoewel ze vroeger niet echt bestand waren tegen lawaai en drukte heeft hun aanpassingsvermogen ervoor gezorgd dat ze zeer geschikt zijn als huisdier.