Amerikaanse stierkikker (Lithobates catesbeianus)

De kikkers behoren tot de amfibieën. Toch kan er gezegd worden dat de kikker verschilt van de andere amfibieën, doordat deze ook tot de gewervelde dieren behoort. Deze hebben namelijk vier poten, waarvan de twee achterpoten lang en sterk zijn. Ze hebben uitpuilende ogen, geen staart en hun lichaam heeft de vorm van een peer. Er zijn verschillende soorten kikkers, die van elkaar te onderscheiden zijn in grootte, vorm en gewoonten. Waaronder de Amerikaanse stierkikker ( Lithobates catesbeianus), Bastaardkikkers, boomkikkers etc. Om er slechts enkele op te noemen. De grootste kikker ter wereld is de Lithobates catesbeianus, meer bekend als de Amerikaanse stierkikker.

De Amerikaanse stierkikker is te herkennen aan zijn geelbruin tot groenachtige kleur. De lengte van kop tot romp is ongeveer 22 cm. De vrouwtjes hebben een opvallend groot trommelvlies, dat ongeveer de grootte heeft van een oog. Die van de mannetjes is twee keer zo groot en bij de mannetjes is er een keelkwaakblaas aanwezig.

Voeding

De Amerikaanse stierkikker eet haast van alles. Zijn voeding varieert van ongewervelde dieren, vogeltjes, reptielen tot zelfs kleinere kikkersoorten. Insecten zijn niet uitgesloten. Deze kikker eet bijna van alles, zolang het niet te groot is voor zijn muil.

Leefgebied

De Amerikaanse stierkikker komt voor in vochtige gebieden. De kans is groot dat ze voorkomen bij meren en/of vijvers. Daar waar het water redelijk stil staat, warm en niet al te diep is. Deze grote kikkers zijn voornamelijk te vinden in de provincie Antwerpen, namelijk: vallei van de Grote Nete, Hoogstraten, langs de Wamp en Arendonk. Het verspreidingsgebied in Vlaams – Brabant is tot nu toe het Groot broek en de bovenloop van de Dijle. In Limburg is het de vallei van de Dommel.

De voortplanting

De mannetjes die rijp zijn om te paren, kenmerken hun gebied. Voor de paringsperiode (mei t/m september) is dit een vijandige omgeving voor andere mannelijke Amerikaanse stierkikkers. Dit gebied zal nabij een meer zijn en kan variëren in grootte. Dit is tevens ook een perfecte plek voor het leggen van de eieren. Heeft het mannetje een partner gevonden, dan springt hij op de rug van het vrouwtje en omklemt hij haar met zijn voorpoten. Dit wordt amplexus genoemd. Het mannetje bevrucht de eitjes die worden afgezet (in eiklompen) door het vrouwtje. Het aantal eitjes kan liggen tussen tien -en vijfentwintigduizend. Deze massa eiklompen drijft ongeveer 20 minuten op het water voor het doorzakt naar de bodem. De komende twee á drie jaar is het larvestadium.

De Amerikaanse stierkikkers worden ook wel brulkikkers genoemd, omdat de mannetjes een grommend keelgeluid maken. Het geluid dat kilometers ver te horen is, is de paarroep van het mannetje. Door dit geluid achter na te gaan, kun je ze ook vaak vinden. Dan zitten ze waarschijnlijk langs het meer te zonnebaden. Als ze gestoord worden, springen ze gelijk het water in. Indien men ze wil spotten, is het raadzaam om dit in de avonduren te doen. Ze zitten dan dichter bij de oever.

Goed om te weten

De Amerikaanse stierkikker werd vanaf 1932 in Europa ingevoerd. Dit om kikkerbillen te produceren. Er werden grote aantallen vervoerd, samen met levende vis die bestemd was voor het hengelen en tuinvijvers.

Rond de negentiger jaren in Vlaanderen ging de verkoop van Amerikaanse stierkikkers van start in speciale dierenzaken en tuincentra, voor het op fleuren van tuinvijvers.

De international Union for the Conservation of Nature (IUCN) worden deze Amerikaanse stierkikkers gecatalogiseerd tot een van de honderd invasieve soorten ter wereld.

Vanaf 2005 is er een publicatie in een standaardlijst van Nederlandse voor Europese amfibieën en reptielen. In deze lijst werd aangegeven dat deze benoemd worden als de Amerikaanse brulkikker. In verschillende landen hebben deze amerikaanse stierkikkers een andere naam. In Engels heten ze de Amrican bullfrog. De Duitsers noemen hen “Amrikanischer ochensenforch” terwijl de in Frankrijk men hen de “Grenouille taureau” noemde. In Spanje en Italië is dat Rana Toro. In alle namen die tot nu toe genoemd zijn komt stier er in voor.